دویست و هشتاد و چهار

گاهی باید رفت 

و آنچه ماندنی است را جا گذاشت

مثل یاد

مثل خاطره

مثل لبخند

رفتنت ماندنی و با ارزش می شود

وقتی که باید بروی ، بروی

و ماندنت پوچ و بی فایده است

وقتی که نباید بمانی ، بمانی

+ آنا گاوالدا

+از این به بعد ، بلگفا رو چک کنین ، چون سایت اصلی ،

 اینجاست : http://rade-paye-ehsase-man.blogfa.com/

دویست و پنجاه و هفت ... قسمت چهارم ...

من

آدمِ نرفتن ام

آدمِ دوست موندن

یا اصلا

آدمِ دیر رفتن

خیلی دیر

اما وقتی برم

دیگه آدمِ برگشتن نیستم

آدمِ مثل قبل شدن نیستم

باور کن !

+ آنا گاوالدا

دویست و نوزده

عطر ها

بی رحم ترین عناصر زمین اند 

بی آنکه بخواهی

تو را تا قعر خاطراتی می برند

که برای فراموشی آنها

تا پای غرور جنگیدی

+ آنا گاوالدا