شاعرانه هایی آرام ، در پائیزی ابدی

وبلاگ رسمی اشعار مریم صالحی (مانا)

شاعرانه هایی آرام ، در پائیزی ابدی

وبلاگ رسمی اشعار مریم صالحی (مانا)

دویست و شصت و شش


آدم ها می آیند

خودشان را نشان می دهند

اصرار می کنند

برای اثبات بودنشان

و ماندنشان

اصرار می کنند که تو نیز ، باشی همراهشان

همان آدم ها

وقتی که پذیرفتی بودنشان را

وقتی که باورشان کردی

به سادگی

می روند

و تو می مانی و باوری که ...


+ ایلهان برک




+ همه ما ... گاهی دیر رسیدن رو تجربه کردیم ... 

دیر رسیدن به قطار، به یک قرار ملاقات ، به جلسه امتحان و ...

دعا می کنم به روزای خوب زندگیتون دیر نرسین ... که نشین مصداق این بیت :

نوش دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی

سنگدل این، زودتر می خواستی حالا چرا


++ ممنونم ازت ... که رنگ پائیز به خودت گرفتی ... آسمان عزیزم !

+++ خواب بدی دیدم .. نگرانم .. همیشه نگران بودم و انگار تمومی نداره این نگرانی ...

++++ خش خش اولین برگای پاییز و نم بارون و هوای ابری و سیاوش قمیشی که میگه :

بارونو دوس دارم هنوز ، چون تورو یادم میاره

حس می کنم پیش منی ، وقتی که بارون میباره


دویست و پنجاه و یک


زن

نمی رود

تنها ، از آنچه که هست

دست می کشد


+ ایلهان برک