دویست و نود و نه

هفته بدون تو شروع میشه ، با شنبه ای که بد تر از مرگ ِ

فرقی نداره تو کدوم فصلیم ، دنیای من بی تو پُر از برگ ِ

یکشنبه رو باید مدارا کرد ، با خاطراتی که پُرم کردن

با آدمایی که تو این مدت ، با حرفاشون دلخورم کردن

با هر دوشنبه اشک می ریزم ، کی گفته دیوونگی حد داره

نیستی بگی خیلی دوسم داری ، نیستی بگی امشب نود داره

بی تو که چیزی مثل سابق نیست ، رفتی و با تو دلخوشی رفته

رفتی و تیکه تیکه ی قلبم ، جا مونده بین روزای هفته

حافظ یا تجریش سعدی یا ملت ، امشب اگه بودی کجا بودیم

با نصف قیمت فیلم می دیدیم ، ما هر سه شنبه سینما بودیم

جز لحظه ای که دست تکون دادی ، از چهارشنبه چیزی یادم نیست

ابرای بارون زا رو برگردون ، مردی که اشک نریزه آدم نیست

من موندم و این کوچه های خیس ، من موندم و همراهی چترت

هر پنج شنبه شعر می خونم ، تو سالنای خالی از عطرت

من تک تک بغضای دنیا رو ، به آخر هفته بدهکارم

با هر غروب جمعه می میرم ، با هر غروب جمعه می بارم

+ مهدی ایوبی

+ خیلی ترانه قشنگیه

++ چقدر عاشق این عکسم

+++ امروز ... اصلا روز خوبی نبود