سیصد و شانزده ... قسمت دوم ...

نیمی از گلایه ها

زمانی تمام می شود

که فقط به او بگویی

حق با توست

حق با توست یعنی عذرخواهی کردن

یعنی دوستت دارم

یعنی اینکه می بوسمت

باور کن

برای آدم های با ارزش در زندگی تان

جمله حق با توست

زیباترین جمله آتش بس است

+ نسرین بهجتی

دویست و شصت و پنج ... قسمت دوم .

من تو را

سخاوتمندانه به کسی هدیه می دهم

که از من

عاشق تر باشد

و از من برای تو ، مهربان تر

من تو را به کسی هدیه می دهم

که صدای تو را از هزار فرسخ راه دور

در خشم

در مهربانی

در دلتنگی

در هزار همهمه دنیا

یکه و تنها ، بشناسد

من تو را سخاوتمندانه به کسی هدیه می دهم

که راز آفتابگردان و تمام سخاوت های این گل معصوم را بداند

و ترنم دلپذیر هر آهنگ ، هر نجوای کوچک

برایش یک خاطره مشترک باشد

او باید از رنگین کمان چشمان تو

تشخیص بدهد که امروز هوای دلت آفتابی است

یا آن دلی که من برایش می میرم

سر د و بارانی است

ای بهانه زنده بودنم

تو را سخاوتمندانه به کسی هدیه می دهم

که قلبش بعد از هزار بار دیدن تو

باز هم به دیوانگی و بی پروایی اولین نگاه من ، بتپد

همانطور عاشق

همانطور مبهوت وقار و جمال بی مثال

آیا کسی پیدا خواهد شد

از من عاشق تر

از من مهربان تر

برای تو

تو را به او

سخاوتمندانه

با دنیایی حسرت

خواهم بخشید

و او را که از من برای تو عاشق تر است

هزار بار خواهم بوسید

+ نسرین بهجتی