سیصد و نه

به کسی که عاشق توست

بگو

هر روز

با زیباترین تعابیر جهان

بیدارت کند

من اینجا

هرشب

تو را

با زیباترین تعابیر جهان

به خواب میسپارم

+ کامران رسول زاده

+ اینقدر قلبم درد میکنه که فکر کنم آخرش با ایست قلبی بمیرم

++ دیگه واقعا حالم داره از این زندگی به هم میخوره

دویست و هفتاد و دو

درست مثل وقتی که عاشقت شدم

باران می بارد

فکر کنم دوباره کسی عاشقت شده

+ کامران رسول زاده

+ بارون قشنگه ... صدای پاهاش ، قشنگ تر...

++ حمید عسگری می خونه :

" بزن بارون ... ببار آروم ... به روی پلکای خستم ...بزن بارون ... تو می دونی ... هنوزم یاد اون هستم ...با اینکه رفت و پژمردم ... هزار بار از غمش مردم ... ولی بازم دوسش دارم ... فکرش تنها نمی ذارم ... دارم هرشب میام از خونه بیرون ... هوای خونه سنگینه ... من هر شعری که این روزا نوشتم از تو، غمگینه ... بازم با گریه خوابم برد ... بازم خواب تو رو دیدم دوباره ... چقد غمگینم و تنها ... چقد میخوام که باز بارون بباره ..."

+++ بعضی از جملات ، چیزی نیستن جز ترکیب ماهرانه چند واژه ... اما هربار که یادآوری میشن ... جایِ شنیدنشون بدجوری درد میگیره!!!

صد و نود و یک

گریه کار کمی است

برای توصیف رفتنت

دارم به رفتار پرشکوهی

شبیه مرگ

فکر می کنم

+ کامران رسول زاده