به خودم قول می دهم
که از این به بعد لبخند بزنم
بی بهانه!
حتی اگر آفتاب طلوع نکرد
حتی اگر عطر یاس
در حیاط خانه مان نپیچید
و حتی اگر غنچه ی کوچک رز
هرگز باز نشد!
قول می دهم به عمر گل شقایق کاری نداشته باشم
و تا زمانی که "تو" باشی و بخندی
زندگی کنم
به خودم قول می دهم
باز هم قاصدکی را
به امید رسیدن به دست تو
راهی آسمان کنم
و ذره ای شک در دل راه ندهم که نکند اینها
خیال بافی های زمان بچگی مان باشد!!!
قول می دهم در پی هر نسیم
شروع به دویدن کنم
بر روی چمن زارهایی پر از گل شقایق برقصم
و دیوانه وار سراغت را از پروانه ها بگیرم
قول می دهم دیگر به همه چیز زیبا نگاه کنم
و هرگز از بودن دو عاشق کنار هم
ذره ای حسد به دل راه ندهم
و بگذارم دلم مدام هوایت را کند
"مانا"